Hare Krishna Hare Krishna
Krishna Krishna Hare Hare
Hare Rama Hare Rama
Rama Rama Hare Hare

Vishnu will bless you....
David Munyon zit braafjes op zijn stoel,wachtend op het startsignaal.
Voor hem een 500 bladzijden schrift met partituren ,naast hem een reiszak met pyjama,tandborstel en volume 2 van die partituren+ 4 kopjes tee, achter hem een porte-brochure met allerlei heilige boekjes en tijdschriften....
What the hell is going on? Is dit een Jehova's Getuigen avond?
Daar komt de ceremonie meester ,Luc (Cold Hand) en die broebelt wat over Mr Munyon en zijn 16/18 platen.
De singer/songwriter,geboren in 1952 in Newport,ziet er versleten en vermoeid uit .The topical writer is nu vooral bekend in Europa , resideert in Duitsland en speelt 3 keer in België (na Toogenblik:Diksmuide en Ieper).
Een lange gitaarintro voor de negro spiritual'Sometimes I feel like a motherless child'. Zijn stem komt uit de Catacomben van Callixtus en hij draagt een zwarte bril om niet naar het afwezige vrouwelijk schoon te staren.Zonder te pauzeren speelt hij zijn eigen 'Keep it Rockin'.Nou ja ,rocken is wel overdreven....Hij zingt over Muddy Waters en J L Hooker , een laidback bluestrack.
Met zijn eigenaardige voice zal hij tijdens die eerste set meer dan een uur zingen over ordinary people, het leven in the Deep South en, natuurlijk, Jesus Christ en Vishnu .Na elk liedje zal hij een kruisje slaan (op zijn voorhoofd en zijn kin),waar was de wijwater ,Luc?
Een fijn gitaarspel en gevoelige liedjes à la Eric Andersen,Tom Russell ,maar wel badend in Christianity .
'All these years' wordt gevolgd door een cover van Eric Burdon :'Never give up blues' een blues song, uiteraard.David's laatste Cd'Big Shoes' ,zie review getekend SMP, is dan ook een cover album .The old preacher is niet tegen het lenen van anderman's werk.We krijgen later in de set nog 'Blowin in the Wind' van Bob Dylan.
Vaak moet hij naar de partituur zoeken in zijn verzameling , en wij , stille gelovigen ,wachten braafjes tot hij het juiste blad heeft gevonden . De mis verloopt netjes:'Mississippi Rain' ' GTO' (cars and drivers ,you know!) . Nostalgische folk en rauwe blues volgen elkaar op.
En nu een liedje uit 'Song for Danko' (2006) ... Hij is bijna onverstaanbaar , hij fluistert op hartroerende wijze . Wij zitten zwijgzaam te luisteren naar zijn preek.
Sfeer in de ketel ...Plechtige stilte, bedoel ik .
Naast mij zit Guy te snorken , elleboog stoot in zijn ribben...
Nog een blues met religieuze levensbeschouwingen of een ecologisch folknummer en we krijgen de 'Hare Krishna Blues', in ware George Harrison( anno 1966) stijl .
Let's go to Rhadadesh ,het kasteel van de sekte ,vlakbij Durbuy....In oktober 'Fête de la Vache Sacrée' aldaar !
Let's have a break!

Set 2
Het begint met een hulde aan Townes Van Zandt 'Guitar Road' .Fantastisch lied ...You travel like a warrior on this guitar road...Volkomenheid en eerlijkheid ... met David Munyon vind je het antwoord op je existenciële vragen!
Tijd voor Neil Young 'Heart of Gold' ,gevolgd door 'The Pirate Song' ,met een lijntje dat Guy wakker kreeg ....like a vintage Beaujolais...En daarna terug naar the Christian Folk ...Jesus is the one that we need....
Terwijl hij weer aan het zoeken is krijgen wij een toespraak van Godfried Danneels om een kind te sponseren (only 27 € a day and your soul will be blessed....) .Dusty zong 'Son of a Preacherman' ,well, Miss Springfield ,David Munyon is his name....
O K ,ik heb mijn papiertje 'Poet Wind' ,een prachtig lied.
Nog een blueske ,een soort road song met honky tonks and gasstations en dan serveert hij ons 'Purple Rain' van Prince. Magische uitvoering ,die gast kan wel boeiend zijn.
Hij staat op , sluit zijn schrift ,moet hij naar de kerk?
Nee, hij pikt volume 2 op.
'Vishnu's Dreaming'... peace on the planet and happiness for all souls... ça commence à bien faire, pépère! Arthur en vrienden beslissen om buiten een sigaretje te roken .
'Seven crows against a greyer sky' op 'Stories from the Curve' .Eine längere Geschichte met beelden uit de woestijn en een aangrijpende gitaar.
Een kijkje op ons uurwerk ,hij is al 80' bezig ,en heeft er nog niet genoeg van!
Weer zo'n naïve 'Peace & Love' spul volgt , tijd voor een laatste song ' Stawberries and Wild Honey' .Toogenblik valt in slaap in een bed van aardbeien en honig...
Ite Missa Est ...denken wij!

Forget about it , hij heeft het naar zijn zin en serveert ons nog vijf bisnummers !Waaronder 'Cadillac Town', 'Forever Young' (Rod Steward kent God ook) en 'Try to Remember' .
David Munyon zat bijna drie uur en half op de planken !
Fijne gast, maar na zo'n optreden hoef je geen slaappillen in te slikken ,'t is nog doeltreffender dan een film van Ingmar Bergman.
May God bless you!